การแพทย์ทางเลือกกับยาสมุนไพรของ หมอเส็ง
กล่าวได้ว่าเป็นอีกตำนานหนึ่งอันยิ่งใหญ่แห่งวงการแพทย์แผนไทยและยาสามัญประจำบ้านโดยผสมผสานสมุนไพรทั้งไทย-จีน เข้าด้วยกันได้อย่างกลมกลืนจนกลายเป็น "ยาหมอเส็ง" อันโด่งดังและเลืองชื่อไปทั่วทั้งแผ่นดินในปัจจุบัน
หมอเส็งหรือ นายฉัตรชัย แสงสุริยะฉัตร เป็นแพทย์ที่ปรึกษาคลินิคสุขภาพไตรเวชศาสตร์ด้านการแพทย์แผนตะวันออกเป็นผู้ที่มีความชำนาญรอบรู้เกี่ยวกับเรื่องสมุนไพร ทั้งไทย-จีน อย่างแตกฉาน จากความรู้ที่ได้รับถ่ายทอดมาจากรุ่นสู่รุ่น จนกลายมาเป็นตำรับยาหมอเส็งในทุกวันนี้ด้วยความรู้และภูมิปัญญาเรื่องสมุนไพรไทย ทำให้วันนี้หมอเส็งได้กลายเป็นแพทย์ทางเลือกอีกทางเลือกหนึ่งในการดูแลสุขภาพด้วยองค์ความรู้เรื่องสมุนไพรของหมอเส็ง บวกกับระบบบริหารจัดการที่ดีทำให้ยาหมอเส็งเป็นที่รู้จักของคนทั่วไปอย่างกว้างขวาง
ด้วยวัยกว่า 79 ปี กับการคลุกคลีอยู่กับร้านขายยาแผนโบราณมาตั้งแต่ครั้งยังเด็ก หมอเส็งจึงได้เรียนรู้ทุกขั้นตอนในการปรุงยาอย่างละเอียดและจดจำตัวยาสมุนไพรทุกชนิดได้อย่างแม่นยำโดยเฉพาะการผลิตหรือการปรุงยาจากสมุนไพรไทยและจีนซึ่งสมุนไพรทั้งสองชนิดนี้มีความคล้ายคลึงกันมากที่นับวันจะมีผู้เชี่ยวชาญน้อยคนเต็มทีเพราะนอกจากจะอาศัยความรู้ความชัดเจนในเรื่องสมุนไพรแล้วยังต้องมีประสบการณ์อันยาวนาน ซึ่งประสบการณ์ ความสามารถเหล่านี้หมอเส็งใช้เวลาเรียนรู้สั่งสมมาจนแตกฉาน
หมอเส็งมีถิ่นกำเนิดที่บางคล้า แปดริ้วเป็นร้านขายยาสมุนไพร รักษาโรคทั่วไป ทั้งก๋งและเตี่ยหรือเรียกได้ว่าทั้งตระกูลเป็นหมอยา ซึ่งมีความชำนาญด้านสมุนไพรมาตลอด เตี่ยเป็นหมอมาจากเมืองจีน ซึ่งจะสอนหมอเส็๋งให้รู้จักการใช้สมุนไพรซึ่งการศึกษาแพทย์แผนโบราณนั้นยากมากต้องเรียนรู้ถึงสรรพคุณของสมุนไพรแต่ละชนิด ถ้าจะใช้สมุนไพรรักษาโรคให้ถูกหลักและให้ออกฤทธิ์รักษาอย่างได้ผลต้องแตกฉาน สมุนไพรเพียงชนิดเดียวไม่สามารถรักษาได้ผล ต้องนำสมุนไพรแต่ละชนิด มาผสมผสานกันจึงจะออกฤทธิ์ในการรักษาอย่างได้ผลและจะต้องวินิจฉัยโรคของคนไข้ให้ดีเสียก่อนจึงจะปรุงยารักษาให้ ซึ่งสิ่งเหล่านี้หมอเส็งได้เรียนรู้มาอย่างลึกซึ้ง
ต่อมาหมอเส็๋ง ได้แยกตัวออกมาเปิดร้านของตัวเองที่กรุงเทพฯ รักษาโรคทั่วไปเป็นหมอคู่กับเตี่ยมาตลอดจนเตี่ยอายุมากจนวางมือให้หมอเส็งดำเนินกิจการต่อไปเพราะเห็นว่าความรู้ความสามารถของหมอเส็งเป็นที่เชื่อถือ และไว้วางใจได้แล้วจึงให้หมอเส็งไปสอบใบอนุญาตจากระทรวงสาธารณสุขทั้งทางด้านเวชกรรมและเภสัชกรรม ซึ่งคนที่จะไปสอบได้ต้องมีความรู้ด้านสมุนไพรเป็นอย่างดี ไม่ใช่ใครก็ไปสอบได้ซึ่งเมื่อสมัยนั้นร้านขายยาแผนโบราณยังมีไม่มากนัก
